Resort

Stacie Harrison

-Jasne.Ja śpiewam Smile

Tom Kaulitz

- No to spoko. Tylko jaka nazwa??? - zapytalem

Stacie Harrison

-Słuchaj muszę iść. Rodzina wzywa-powiedziałam patrząc na telefon.

Tom Kaulitz

- No spoko. Do zobaczenia. - wyjalem wizytowke. - Wrazie czego tu jest moj telefon komorkowy i adres domu. Wiec jak chcesz to dzwon i przychodz do mnie to pomyslimy nad plyta. Pa. - powiedzialem i oddalilem sie od Stacie

Jacqui de la Rose

Weszli do środka. Było dość dużo osób, a z głośników dudniła jakaś muzyka klubowa. Jacqui znalazła jakąś wolną kanapę i zamówili drinki.

James Davies

- Nigdy tu nie byłem, ale nawet fajnie tutaj - powiedział leniwie się przeciągając. Udawał, że wszystko jest w porządku, ale tak naprawdę męczyła go jedna sprawa.

Jacqui de la Rose

Przejechała ręką po jego policzku i wpatrywała się w jego niebieskie oczy, jakby chciała wyczytać o czym myśli i jakie na nim wrażenie zrobiła.

James Davies

Złapał ją za rękę i także patrzył jej w oczy milcząc. Wiedział, że nie ma prawda przed nią niczego ukrywać, ale bał się jej reakcji. Nie chciał tego psuc, a napewno nie w takim dniu.
Mimowolnie zrobił zatroskaną miną

Jacqui de la Rose

-Co jest? - Zaśmiała się, ale po chwili spoważniała. - Ej, kotek. Co się stało?

James Davies

- Nie chcę cię okłamywać, więc powiem, że tak... Ale to chyba nienajlepszy moment, żeby o tym rozmawiać - powiedział i aby skończyć temat delikatnie ją pocałował

Jacqui de la Rose

-Och... - Nie wiedziała o czym myśleć. - Boże, mów jak cię to tak trapi. No... - Spojrzała na niego i powiedziała błagalnym głosem. - Więc...?

James Davies

Spuścił wzrok i zaczął szybko mówić wpatrując się w podłogę:
- Bo wiesz... Ostatnio opowiadałem ci o takiej lasce, która uważa, że ma ze mną dziecko... I ona dalej się upiera, że to moje dziecko... I powiedziała, że jeśli jej w końcu tego nie przyznam i w przyszłości nie będę co jakiś czas odwiedzał tego dziecka to ona poda tą spawę do sądu. Jest możliwość, że chce mnie tylko zastaraszyć, ale jest też możliwość, że rzeczywiście jest to moje dziecko... Boże! Ja nie chcę mieć dziecka! Nie wiem co robić.... - zakończył załamanym tonem

Jacqui de la Rose

Spojrzała na niego z troską. - Och... - Pogładziła do po policzku. - Nie przejmuj się, co ma być to będzie. A, co do dziecka... O ile jest twoje to powinieneś się go nie wypierać, a dziewczyna? Zawsze będziecie ze sobą związani przez dziecko. - Odwróciła wzrok.

James Davies

James na chwilę schował twarz w dłoniach i po kilku chwilach się wyprostował i powiedział:
- Ja nie jestem pewnien czy to jest moje dziecko... Kuźwa... Czego ja musiałem być kiedyś taki głupi?! - krzyknął krzywiąc się - I nie chcę być związany z żadną dziewczyną, bo mam przecież do cholery ciebie - odarł patrząc na nią

Jacqui de la Rose

-Nie krzycz, jasne?! - Wydarła się wypijając za jednym łykiem martini z lodem. - Ugh... - Potrząsnęła głową. Uspokoiła się i spojrzała mu w oczy. - Nieważne, nie mówmy o tym. I przestań się zadręczać, to nie tylko twoja wina.